آثار فلزکاری مس و مفرغ در تپه یحیی سوغان کرمان از 7000 سال قبل در کنار آثار باقیمانده از صدها سایت معدنکاری قدیمی که به اصطلاح شدادی خوانده می‌شوند، فلات ایران را به­عنوان کهن­ترین سرزمین دارای دانش و فن معدنکاری معرفی می­نماید. شواهد باستانی نشان می­دهد که گستره تاریخی این فعالیت­ها از هزاره هفتم پیش از میلاد (دوران نوسنگی) تا هزاره اول پیش از میلاد (عصر آهن) می­باشد. در اساطیر ایران نیز نقل شده است که «زر، اکسیر آفتاب است و سیم، اکسیر ماه؛ و نخست کس که زر و سیم ازکان بیرون آورد، جمشید بود» (نوروزنامه حکیم عمر خیام صفحه 50).

جای شگفتی است که تاکنون کمتر کانسار فلزی در ایران شناخته‌ایم که جای پای گذشتگان را در آنجا ندیده باشیم. متأسفانه از چگونگی اصول و روش­های اکتشافی فلزات در ایران باستان اطلاعات چندانی در دسترس نمی‌باشد، اما هنگامیکه در مناطق اکتشافی به چاه‌ها و تونل‌های اکتشافی باستانی برخورد می­کنیم، آنچنان دقیق و هدفدار حفر گردیده‌اند که هم‌اکنون نیز می‌توانند بهترین الگوهای اکتشافی در آن مناطق باشند، و از آنجاییکه در ایران باستان تمام دانش معدنکاری و معدن‌جویی توسط ایرانیان قدیم به‌وجود آمده است، از اینرو بهره‌گیری و بکارگیری دانش و تجربیات روز دنیا در آثار و نواحی معدنکاری بجا مانده در این سرزمین کهن، که وفور نعمت‌های خدادای نیز در خاک و مغاک آن نهفته است، می‌تواند سبب شکوفائی دوباره این صنعت گردد.